Bi gün kankamla evde oturmuş, müzik kanallarından birini izlerken bi abla çıktı ekrana (maalesef..) Nasıl bi şeydi o? Hele o şarkı? Gözlerine ve kulaklarına inanmayası gelir insanın, oraya bırakıp gitmek ister uzuvlarını, o derece yani… “Kanka” dedim, “5 dakka bekle geliyorum” “Tamam” dedi. İçeriye gittim. Döndüğümde o ablaydım artık :) Üzerimde annemin bana bilmem kaç beden büyük gelen uzun siyah deri ceketi, dudağımda pespembe bi ruj, saçlar inek yalamış gibi toplanmış… Başladım biraz önceki şarkıyı söylemeye, kankam koptu tabi..
Şarkıyı bitirince kankam “Var mısın bööle dışarı çıkalım?” dedi. (O da en az benim kadar manyak demek ki, bu soruyu bünyesinde barındırdığına göre) Bende onun bu deli fikrinin neden benim aklıma gelmediğine hayıflanarak hiç düşünmeden cevabı yapıştırdım: Tabiki evet! :) Başıma siyah bi başörtüsü, gözüme de siyah güneş gözlükleri taktım. Kankam da aynı benim kopyam gibi hazırlandı. Attık kendimizi yollara. Şimdilik sadece mahallede dolaşalım, kamuya pek açılmayalım dedik. Ee kamuya MAL olmaya gerek yoktu. Bi iki tur atıp eve döndük.. Güzel bi gündü, pek bi eğlendik. Demek ki dedim, biz sokağa çıkıp bööle eğlendiysek, o ekrana çıkan kıro ablamın değmeyin keyfine…
Dipnot: Yine konuyla ilgili resim araştırmasına girdim ve karşıma kıro abi ve ablalarla ilgili nevi şahsına münhasır resimler silsilesi çıktı ama kıyamadım buralara taşımaya o resimleri. Oysa ki öylesine görülesi, öylesine sevilesi tipleri bünyesinde barındıran karelerdi onlar ama yok yapamadım, ahh hayıırr yapamiciiiimm öörrggghh
0 yorum:
Yorum Gönder