Ünlülerlen Tanışmalar

İnsanlar neden ünlü birini görünce çok sevinip, el sallama, öpücük atma, imza alma ve hatta düşüp bayılma gibi aptalca girişimlere girişir hiç anlamış diilim :s Taa uzaklardan “Meraabaaaaa!” diye koşa koşa ‘ünlü’nün yanına gelir. “Acaba ‘ünlü’ de beni gördü mü kiğğ?” diye düşünür, görmediyse illa kendini göstermek ister. Ulan görse nolur sanki, seni de mi ünlü yapıcak kırom benim :)

Bi gün, benim gibi 2 salak arkadaşımla Taksimdeki Atlas Pasajından çıkıyoduk, ortadaki arkadaşım
- AaAa! Ünlü!! diye bağırdı ya da hönkürdü de diyebiliriz :D Takdir edersiniz ki pasajda olduğumuz için ses yankılandı, Taksimin tüm sokaklarına yayıldı, herkes mübarek haberi duymuş oldu :p Böle bi durumda ne yaparsınız? Yanınızdaki arkadaşınızı hafifçe dürterek ‘Olm ne baarıyon len’ diye uyarırsınız di mi? Biz ne yaptık peki? Arkadaşımızın o tepkisine karşılık olarak, aynı tonda
-Haniii?? Nerdeee?? diye baardık :D Kafalarımız 90 derece dönmüş durumda, sanki resmi geçitte devlet büyüklerini selamlayan askerler gibi ‘ünlü kişi’nin önünden geçtik. :) Şu anda adını bile hatırlayamadığım (demek ki o kadar da ünlü diiilmiş) o zamanların ‘ünlü kişi’sinin suratındaki şu ifade gözlerden kaçmıyodu; ‘Ulan inşallah bu salaklar yanıma gelmezler, şurdan sıvışsam mı ki’ Hatta zavallı çocuğun karşısında bi de bi kız vardı. Kıza karşı nası utandı, nası sıkıldı anlatamam :) Ortadaki, ilk baaaran arkadaş “Hadi yanına gidip imza alalım” falan dediyse de “Yok ya boşver” diyerek olay mahallinden onu uzaklaştırdık.. :) İşte bu olay da ^kıro bi anı^ olarak hafızalarda ve bu blogta kendisine yer buldu bölece.. :)

Doğum günü Şeysi

Türkiye saati itibariyle 16 Hazirana girmiş bulunmaktayız. “Ee ne var bunda yavrum? Her zaman olan bişey bu, bi gün biter ve yeni bi gün başlar” diye bi felsefe yapma lütfen bana bebeim çünkü bugün herhangi bi gün diil. Bugün bizzat benim doğum günüm olma şerefine nail olmuş bi tarih. Ehuehuehe ne mütevazııyım leyynn :D Hayır benim gibisi sittin senede bi gelir dünyaya, o yüzden diyorum. İyi ki de öle olur yoksa ben gibi bünyeler olsa her tarafta, çekilmezdi bu hayat..

“Hedere hödöröö bugün doğum günüm, çooaağğkk mutluyum” gibi sevinç çığlıkları atıp, ortalıkta doğum günü çocuğu olarak fink atacak yaşı an itibariyle geçmiş bulunuyorum sanırım :/ Gerçi daha önce de bi yazımda bahsettiğim gibi beni görenler hep 17 yaşında sanıyo. Ee o zaman bugün 18 yaşıma girmiş oluyorum :P Ammaaaannn bea yaş kompleksine girecek yaşa da gelmedim daha, ortada bi yerdeyim uzun lafın kısası..

Çoğu kişi yazıyo ya doğum gününü bloguna, “Benim neyim eksik lan” dedim ve b*k varmış gibi bende yazdım. Pişman diliiim, yine olsa yine yaparım :Pp

Şaşkınlık içeren not : Beni izleyenler bi günde birden artış gösterdi :s Daha önce hiç böle olmamıştı. Her genç kızın başına gelir mi yoksa :p Abi bi yerde meşhur oldum da bana mı sölemiyosunuz?? Nedir gerçekler söleyiinn noluuuuaaarrr

Fotoğraf Zayiatı :@

Biraz önce fotoğraf makinesindeki fotoğrafları bilgisayara aktardım. Geçen Dolmabahçeye gitmiştik, ordaki fotoğrafları içeren bi foto. silsilesi dizildi bilgisayarımın ekranına. Hepsine tek tek bakarken, bi tanesini çok beğendim. Acayip güzel çıkmışım, daha doğrusu her zamanki halim gibi çıkmışım *mütevaziolamayaninsanmüspettesismileyi* Arkamda da barok ve rokoko tarzının en güzel örneklerinden (kpss bilgilerime dayanarak sölüyorum bebeim) Dolmabahçe Sarayı bütün ihtişamıyla duruyo. Çok güzel bi ambiyans falan.. Fakat resmin ayrıntısına indiğimde bu ambiyansın içine eden (hatta bizzat ta ortasına s*çan) bi amca ile tiyze olduğunu gördüm. Yan yana oturmuşlar, belli ki gezip dolaşmaktan yorulmuşlar. Buraya kadar her şey normal; fakat amca ayakkabısını çıkarmış ve ayaklarını ovuyo!
Pardon ama amcanın o görüntüsü karşısında ne benim güzelliğim ne Dolmabahçenin ihtişamı, baroku, rokokosu ne de o ambiyansın mükemmelliği, hiçbi şeyin ayakta kalabileceğini, tutunabileceğini sanmıyorum.. Evrendeki her şey anlamını yitiriverir bi anda…:/
O yüzden siz siz olun fotoğraf çektirirken; arkanızda ayağını ovan, burnunu karıştıran ve buna benzer bilumum aktiviteyi gerçekleştiren pis amcalar/tiyzeler var mı diye bakmayı unutmayın zira çok güzel fotoğrafları katleden bu insanlar aramızda dolaşmakta.
Benden uyarması efenim yoksa sonra fotoğrafı neresinden kırpayım diye çok düşünürsünüz, en sonunda amcayı ayaklarından başlamak suretiyle parça pinçik edene kadar fotoğrafı deli gibi kesmeniz gerekir, tecrübeyle sabittir, ben yorulmayın diye sölüyorum :)