Bir Yaz Günü Gizlice, Dövme Yaptırdım Sessizce..

Yaz gelince, nedense herkesi bi tattoo çılgınlığı alıp gidiyo. Bi yaz bu çılgınca davranışa ben de uydum. (ne yazık ki..)

Gittiğimiz tatil yerinde, arkadaşımla birlikte geçici dövme (afili adıyla tattoo) yaptırmaya karar verip, başladık dövme yapan yerleri araştırmaya. Fakat daha ilk gördüğümüz yerde dövme yapan iki yakışıklı, “başka yerleri araştırmamız” fikrini bize çoktan unutturmuştu neyse hemen olaya girip, dövmeleri seçtik falan. Ben üzerinde sonsuzluk işareti (lemniskat eğrisi) olan bi yılan figüründe karar kıldım. Rakçıyız ya güya hey aallaam :/ sonra çocuk, şekli koluma işlemeye başladı itina ilen. Bu sırada biz baya bi muhabbet ettik tabi dövme bitene kadar. Arkadaşım da diğer çocukla muhabbet + dövme olayına katıldı. En sonunda dövmem bitti, parasını verdim ve oradan istemeden de olsa ayrıldık. Önce yolumuzun üzerinde başka dövmecilerin daha ucuz olduğunu görüp sinirlendim, sonra da kolumdaki dövmeyi aynada görünce bildiğim bütün küfürleri dövme yapan arkadaşa gönderdim :@ Çünkü kolumdaki ne idüğü belirsiz şekil, yılan dışında her şeye benziyodu. :/ Hatta çoğu kişi “O ne ya çubuk makarna mı yaptırdın koluna?” (hee makarna manyaayım ya ben :@) ya da “Solucan mı lan o?!” (evet birader en yassı olanından hem de :@) gibi sorularla bana geldiler ve parantez içindeki cevapları alıp, utanmadan gülüp gittiler. Normalde 1-2 haftada silinen dövmeyi 2 günde gerek koluma kese yaparak gerek denizde 24 saat geçirerek anca yok edebildim.. ve o dövme, kalıcı olmadığı için Pollyanna salaklığında “En azından kalıcı deildii hehehe” cümlesini kurup saf bünyeme saflık ve mutluluk kattım.
İşte bu da benim ilk ve son dövme maceram olarak, bu bilogun en temiz sayfasında kendisine yer buldu böylece.. :)