Annemin Hadiseleri Devam Ediyoorr :)

Dün yazdığım yazıya aldığım yorumları annemle paylaştım. Televizyonda 1-2 saniye gözüküp ünlü olduğunu sananlar gibi bi sevince kapıldı ve:

- Tanıdıklar da yorum yapmış mı?? diye sordu. Sanki bütün akrabalar, eş, dost oturmuş benim blogu takip ediyomuş gibi :) –ki tanıdıklarımdan bi iki kişi dışında kimse bilmiyo zaten blog yazığımı- Sonra da sahnedeki şarkıcıya, peçeteye istek şarkısını yazıp verenler gibi bi istekte bulundu :
- Yine beni yaaaaazz, diyerekten.
Bazen annemle rolleri değiştirdiğimiz olur. O çocuk olur, ben anne. Yine böle bi durumla karşı karşıya geldiğimiz için ağlamasın diye:
- Tamam yavrum yaziiciiim. Hatta bi de akşam sana şeker-sakız-çikileta üçgeni oluşturuciiim, dedim. Sevinçlere gark oldu tabi :)

Annem tam bi “Anlatım Bozukluğu” ve “Yazım Yanlışları” ustasıdır. Ustasıdır derken, bu konularda hata yapmaz anlamında sölemiyorum, bizzat hatanın anasıdır :) Hatta bazen ona derim ki:
- Anne ya sen ÖSYM ile bi görüşsene, Türkçe sorularını hazırlarken senin yaptığın anlatım bozukluklarından yararlansınlar… :)

Bi gün dışarıdaydım, telefonuma annemden bi mesaj geldi:
“Kızım eve gelirken yuHka al” diye. “Ulan dedim yuHka ne ola ki? Yeni bişey mi çıktı acaba ben bilmiyorum :s” (Her zamanki gibi olaya iyi niyetle yaklaşıyorum, annemin huyunu bilmiyomuşum gibi) Ben de gittim, yuHkaya en yakın bulduğum şey olan “yufka” aldım. Eve gidince annemle aramızda şu konuşma geçti:

- Buyur annecim. YuHH!!ka
- Saol yavrum da yuhhkayı neden böle vurguladın?
- Anne yufka nasıl yazılır?
- Y-U-H-K-A şeklinde..
- Harbiden Yuh! Annecim ya!.. Yufka doorusu…
- Aaa öle mii?
- ÖSYM konusunda ısrarlıyım annecim..

Konuşmalarımızın çoğu bu şekilde uzaarrr giderrr :) Ha bi de kendisi akrostiş sanatının ustasıdır ki o konuya hiiiç girmicem :) Düşünüyorum da hayatımda tanıdığım en mükemmel kadın kesinlikle annem. Bi yorumumda da dediğim gibi espri yapmıyo, bizzat esprinin kendisi oluyo :) İşte benim annem, canım annem.. Seviyorum seni civcikkim :)